Οταν θελεις να επικοινωνησεις ιδεες μεσω του λογου η δια μεσω των εργων με ανθρωπους χαμηλοτερου πνευματικου και αντιληπτικου συναισθηματικου επιπεδου,επειδη θελεις να τιμας να σεβεσαι
και να πιστευεις καθε ανθρωπο,συμβαινουν τα εξης: 1.κινδυνευεις να χασεις τον αυτοσεβασμο σου 2.να σου επιτεθουν ο φθονος,η μνησικακια,και η εχθρικοτητα.απο αυτη την βαθια και ευγενη προσπαθεια προκυπτει κατα την γνωμη μου η ρηση του Νιτσε οτι καθε αληθινος φιλος πρεπει να ειναι «εχθρος».
Αν αποφασισεις δε να παψεις να συνδιαλεγεσαι μαζι τους συμβαινουν αλλα τινα:1.να αναπτυξεις
την εσωτερικη αλαζονεια,που ειναι παντα σιωπηλη,αφου τρεφεται απο απολυτη βεβαιοτητα..
2.να «δυσαρεστησεις» τον Θεο,αφου δεν πιστευεις πια στον Ανθρωπο.
Μπορει οσοι δεν εχουν θεσει ποτε τετοια ερωτηματα να ειναι τυχεροι μεσα στην…ατυχια τους.